ارزیابی شجره و صفات مرفولوژیکی ژنوتیپ‌های گندم نان با استفاده از نشانگر ملکولی RGA در راستای معرفی ارقام سازگار

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.

چکیده

در این تحقیـق تنـوع ژنتیکـی 30 رقـم گندم خارجـی و داخلـی با استفـاده از نشانگـر­هایRGA  مورد بررسـی قرار­گرفت. با استفاده از روش دلاپورتا DNA از برگ نمونه­ها استخراج گردید. از پنج جفت آغازگر RGA به­کار برده شده سه جفت آغازگر چند­شکلی نشان دادند. بیش­ترین و کم­ترین تعداد چند­شکلی به­ترتیب مربوط به نشانگر­های P14N و P54N بود. درصد باند­های پلی­مورفیسم نشانگر­های P810 و P54N وP14N  به­ترتیب 42%، 33% و 39% بود. تجزیه کلاستر بر­اساس حضور و عدم حضور باند با استفاده از ضرایب تشابه جاکارد مبتنی بر UPGAMA انجام گرفت. دامنه ضرایب تشابه از 061/0 تا 88/0 متغیر بود. بیش­ترین تشابه بین ارقام کوهدشت و کرمان و کم­ترین تشابه بین ارقام TP981 و  Leeبود. در این تحقیق، رابطه معنی­داری بین فاصله ژنتیکی و فاصله مناطق جغرافیایی کشت، مشاهده گردید، به­طوری­که ارقام ایرانی و خارجی با ضریب تشابه 44/0 از هم تفکیک یافتند. اما دو رقمAnza  و Hyrmand از این تقسیم­بندی تبعیت نکردند. همچنین از نظر تنوع ژنتیکی جایگاه ارقام ایرانی (با شجره معلوم) در کلاستر تابع روابط خویشاوندی آن­ها بود. بررسی دندروگرام تشابه جاکارد نشان داد گر­چه ارقام در خوشه­های مجزایی دسته­بندی نگردیدند. کلیه ارقام حساس به زنگ زرد در کنار هم در انتهای دندروگرام قرار­گرفتند. در مجموع نتایج مبین کارآیی تکنیک RGA در بحث بررسی تنوع ژن­های مقاومت است.
 

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار