بررسی تاثیر محلول‌پاشی اسید‌هیومیک و بیومین بر عملکرد و اجزای عملکرد جو در شرایط قطع آبیاری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دامغان - ایران.

2 گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دامغان - ایران

3 گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحدآیت الله آملی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، آمل - ایران

چکیده

به­منظور ارزیابی اثر اسید­هیومیک و بیومین بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم جو تحت شرایط تنش قطع آبیاری در شهرستان دامغان اجرا گردید. این آزمایش به­صورت اسپیلت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار­های آزمایش شامل دو تیمار قطع آب (شاهد و قطع آب در مرحله 41BBCH[1] ) به­عنوان عامل اصلی و دو رقم جو (کویر و نصرت) به عنوان عامل فرعی و محلول­پاشی در چهار سطح (شاهد، هیومکس، بیومین، هیومکس و بیومین 50:50) به عنوان عامل فرعی فرعی، بودند. نتایج نشان داد که اثر قطع آبیاری بر تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در سطح آماری یک درصد معنی­دار شد. اثر رقم به غیر از صفت عملکرد دانه در بقیه صفات (تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه) در سطح آماری پنج درصد معنی­دار شد. مقایسه میانگین نشان داد که رقم نصرت در تیمار محلولپاشی هیومکس+ بیومین در صفات تعداد سنبله، عملکرد دانه بیش­ترین مقدار را به­دست آورد. اثر متقابل تنش× رقم× محلول­پاشی نشان داد که رقم نصرت در شرایط آبیاری و تیمار محلول­پاشی هیومکس+ بیومین در صفات تعداد سنبله در بوته (36/4 عدد)، تعداد دانه در سنبله (8/46 عدد)، وزن هزار دانه (06/45 گرم)، عملکرد دانه (7/8998 کیلوگرم در هکتار) بالا­ترین مقدار را کسب نمود



[1] Booting stage
1- ابتدای مرحله غلاف سنبله، توسعه غلاه برگ پرچم

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار